Większość kiełbas poddawana jest obróbce cieplnej, która nadaje ostatecznego szlifu kiełbasie. Obróbka cieplna stosowana tuż przed spożyciem kiełbasy może obejmować:

• smażenie i opiekanie – przed smażeniem kiełbasę można gotować przez 5–10 minut, dzięki czemu straci ona więcej tłuszczu. Później należy kiełbasę smażyć przez 5–10 minut często odwracając aż do równomiernego zarumienienia; przy opiekaniu można dodać dwie łyżeczki oleju z oliwek,


• gotowanie – gotowanie kiełbasy powinno przebiegać powoli, aż do momentu gdy temperatura w jej środku osiągnie dla kiełbas z wieprzowiny, wołowiny, jagnięciny, dziczyzny i ryb 71°C; a dla kiełbas drobiowych 74°C. Prosta zasada odnośnie gotowania kiełbas mówi, że potrzeba 20 minut na każde 2,5 cm średnicy. Przy czym kiełbasy o większej zawartości tłuszczu powinny być gotowane o około 5-10 minut dłużej, a kiełbasy drobiowe, rybne i wegetariańskie potrzebują zazwyczaj 10-15 minut. Należy przy tym nie dopuścić do rozgotowania kiełbasy. Najlepiej też przewracać i wyciągać kiełbasę szczypcami, aby nie dopuścić do wyciekania sosu z osłonki. Gotowanie może przebiegać nie tylko w wodzie, ale także w winie czy piwie,


• pieczenie – zazwyczaj w temperaturze 180°C w piekarniku przez 10 minut, później przy podwyższonej temperaturze 220°C przez kolejne 10–15 minut,


• grillowanie – na średnio gorącym grillu, często odwracając, zazwyczaj gotowe po 7–10 minutach; uprzednio można parzyć w wodzie, piwie lub winie,


• wędzenie – przed wędzeniem, mięso na kiełbasę należy bardzo dobrze zapeklować. W zależności od posiadanego czasu można wybrać wędzenie na zimno lub na gorąco. Wędzenie na gorąco trwa zdecydowanie krócej (ok. 3 godzin) i jest polecane początkującym. Dzieli się na dwa etapy:
  
  
  1. wędzenie zasadnicze trwające od 30 do 90 minut. Temperatura wędzenia wynosi 40-60°C. W tym czasie produkt uzyskuje charakterystyczną barwę, smak i aromat.
  2. wędzenie dymem bardzo gorącym od 80-90°C przez krótki czas, około 30 minut. W ten sposób uzyskuje się powierzchowne przypieczenie produktu. Więcej na temat wędzenia można znaleźć w artykule pt.: Wędzenie mięsa i ryb.

Bardzo przydatne w obróbce cieplnej kiełbas są termometry z sondą (bagnetem), które pozwalają szybko sprawdzić temperaturę kiełbasy i to, czy jest już gotowa do spożycia. Aby być pewnym czy gotowanie, smażenie itp. zakończyło się sukcesem można także niewielki fragment kiełbasy (plasterek) odkroić i spróbować.

Przechowywanie domowych kiełbas

W przypadku surowych kiełbas nietrwałych, których nie zamierzamy gotować i spożyć w ciągu najbliższych dwóch, trzech dni najlepiej zapakować je w woreczki próżniowe i następnie przechowywać w zamrażalniku w temperaturze –26°C. Jeśli nie posiadamy pakowarki próżniowej alternatywą jest szczelne owinięcie każdej kiełbasy folią plastikową lub woreczkiem foliowym. Dobrze zapakowane i zamrożone kiełbasy zachowują swój pierwotny smak i aromat przez co najmniej 2–3 miesięcy. Po tym czasie kiełbasa może tracić swoje najlepsze właściwości z uwagi na obniżającą temperaturę zamarzania wody sól i szczególne właściwości tłuszczu. Możliwe jest także wekowanie.

Kiełbasę surową (np. parówki) można również przechowywać w lodówce, jednakże tutaj okres bezpiecznego ich przechowywania jest krótszy i wynosi do dwóch tygodni. Kiełbasy suszone natomiast można przechowywać w lodówce przez bardzo długi i teoretycznie przez nieokreślony czas. Czas przechowywania skraca się do dwóch-trzech tygodni, jeśli kiełbasę zaczęliśmy już kroić.